Oefenen aan de zee

Tasunke hoorde niet wat Céline zei.Hij liep door naar de Ruïne's.Hij had er genoeg van.

Zelman keek Tasunke scherp na. ''die jongen zoekt medelijden, hij zou zich zelf sterk moeten houden'' zei hij en snoof. Daarna keek hij weer naar Céline. ''de vlam kan je nooit stom noemen, het is een erg mooie kracht, ik snap ook niet waarom vampieren erop uit zijn'' zei hij met een zucht en keek toen naar de zee.

Céline keek ook even en zuchtte."vampieren zijn meestal slecht en willen tegen de goede winnen,maar dat gaat niet altijd.En als ze de vlam bezitten dan worden ze heel erg sterk...Meestal krijgen ze hem niet omdat het zo krachtig is,maar als het toch lukt....." ze snikte even en er viel ene traan op de grond.

Zelman keek naar haar en daarna naar de traan die op het zand viel. Hij zuchtte diep en keek haar toen weer aan. ''misschien ben ik een vampier maar ik zal je beschermen'' zei hij rustig tegen haar.

Céline glimlachtte even maar dacht aan vroeger.
"als het ze lukt dan sterf ik" ze kreeg meer tranen.
"dat is met mijn ouders gebeurt" ze keek naar de grond en snikte.
"en als het niet lukt willen ze een nakomeling van me"
ze zuchtte en keek naar de zee

Zelman keek naar haar, hij had eigenlijk bestwel medelijden. Hij keek even naar zijn arm en twijfelde maar hij sloeg hem toch uiteindelijk maar om haar schouders heen en hij veegde met zijn hand haar tranen weg. ''ik zal wel zorgen dat ze niet bij je in de buurt komen'' zei hij.

Céline keek op en glimlachtte zacht,ze zuchtte even.
Ze keek naar de zee en voelde zijn arm,ze werd weer rood.
Ze keek naar de grond.

Zelman keek rustig vanuit zijn ooghoeken naar haar. Ze was eigenlijk bestwel mooi, haar blauwe ogen en dat lange glansende haar. Hij keek weer naar de zee en zuchtte diep. Hij wist nu ook dat hij degene was die Céline leuk vondt maar hoe moest dat nu verder? Hij was eigenlijk nog nooit echt verliefd geweest.

Céline zag hem kijken maar bleef naar de grond staren
Ze zuchtte en dacht aan der ouders.Ze keek dan naar de zee.
Ze sloot haar ogen en hoorde de golven.
Ze legde terwijl haar hoofd rustig tegen hem.

Zelman keek naar haar. ''waar denk je aan?'' vroeg hij zacht aan haar. Hij ging langzaam met zijn hand door haar haar, rustig strelend. Hij begon een vaag gevoel van binnen te voelen. Hij wist niet wat het was er hij werdt er bijna misselijk van.

Céline keek hem aan,ze zag dat hij wat raar deed.
Zou hij het dan nog nooit meegemaakt hebben?
Ze zou hem graag kussen maar wachtte beter af.
"gwn,me ouders" ze keek naar de zee
Ze sloot opnieuw haar ogen

Zelman knikte langzaam. Hij keek weer even naar haar en daarna weer naar de zee. Hij dacht ook even aan zijn ouders en schudde zijn hoofd lichtjes. Hij realiseerde ineens dat hij zijn arm nog steeds om haar schouders had. Hij twijfelde of hij zijn arm moest terug trekken. Hij wist ook niet of ze het wel fijn vondt.

Céline glimlachtte zacht en liet haar hoofd op zijn schouder rustten
ze gaf een zucht en keek naar de zee.ze sloot haar ogen.
ze droomde dat Zelman haar kustte...

Zelman twijfelde even maar legte toen zijn hoofd op het hare. Hij bleef naar de zee kijken en zuchtte diep. Hij had zich echt nog nooit gevoeld. Het was vreemd maar toch ook wel weer leuk eigenlijk.

Céline voelde het en glimlachtte zacht
ze hield haar ogen dicht en genoot
het was leuk heir zo te zitten

Zelman voelde het rare gevoel nog steeds. Waarom hield het nou niet op, had het soms met de vlam te maken? Nee zo'n gevoel was het niet dat voelde echt heel anders. Dat was meer een dwingend gevoel. Dit gevoel had ook met Céline te maken maar het voelde anders. Was het dan misschien toch liefde?

Céline sloot haar ogen en droomde opnieuw van de kus
ze bleef het verder dromen,ze zuchtte en keek even naar de zee
daarna naar Zelman,zou hij het doen?
ze wachtte af en keek naar de grond,nog steeds rood

Zelman keek naar weer even naar Céline omdat hij vanuit zijn ooghoeken had gezien dat zij naar hem had gekeken. Hij zag dat ze nu naar de grond keek en dat ze nog steeds wat rood was. Hij twijfelde even en zuchtte maar toen legde hij zijn vingers onder haar kin en deed haar hoofd iets omhoog zodat hij haar aan kon kijken. Zijn hoofd was nu bestwel dichtbij bij het hare.

Céline keek hem aan,ze moest wel. ze moest wel
ze begon nu nog roder te worden,ze zag hoe dicht ze waren
ze werd super rood

Zelman bleef haar rustig aankijken en even later drukte hij zijn lippen langzaam en zacht op de hare. Het was een vaag gevoel voor hem maar aan de andere kant wist hij nu ook dat hij iets voor Céline voelde.

Céline sloot haar ogen en voelde zijn lippen.
ze werd weer rood en drukt de hare ook op de zijne
ze kustte hem erg lang

Zelman keek haar rustig aan en een eerste lichtte glinstering was in zijn ogen te zien. Hij ging wat meer naar Céline toe zitten en haalde zijn hand weg van haar kin. Hij bleef haar door zoenen en sloeg zijn armen om haar middel.

Céline voelde haar warm en rood worden
ze zoende rustig mee terwijl ze zijn arm rond haar middel voelde
haar hart sloeg sneller

Zelman stopte even met zoenen om even gewoon te ademen, en dan kon zij dat ook doen en even later zoende hij haar gewoon weer. Hij keek haar met een lichtte glimlach aan op zijn mond en raakte met een hand haar blote rug langzaam aan. Hij streelde haar zachtjes terwijl hij haar nog steeds zoende.

Céline glimlachtte ook en sloot haar ogen terug
ze voelde haar goed in haar vel nu,ze zoende terug mee
ze legde haar hand op zijn spieren xD