Oefenen aan de zee

''jep geschorst al zo'n 5 keer ofzo, of misschien meer.. Ze konden mijn brutale houding niet aan'' zei hij droogjes. ''naja ik kon het soms niet laten om van die nieuwe docenten te laten stressen, maarja soms moet je ook is lol maken he'' zei hij droogjes. Misschien vonden Tasunke en Céline het wel zielig maar Zelman had nog nooit medelijden gehad met docenten.

Céline grinnikte."ik laat ze altijd schrikken,maar nu niet meer"
ze keek Zelman aan,wat was hij cool!!
"docenten doen altijd zo zielig,echt stom"

'Waar zat je op school dan..Bij die normale mensen ?'Zei hij.Hij keek Zelman aan.'Ik kon het soms ook niet laten in een wolf te veranderen en ze de stuipen op het lijf te jagen.'Zei hij.Hij keek rond.'Ik zat ook bij de normale mensen,Zo irritant zijn ze kijken je de hele tijd aan..En dan vooral mij omdat ik oren op mijn kop heb..'Zei ze..

'' ik heb op vanalles gezeten, ik ben ook naar een internaat geweest, maar mij en mijn brutale houding afpakken? Dan steek ik nog liever de hele school in de brand..'' zei hij droog. Net zoals met je huis en je ouders? schoot er daarna door zijn hoofd. Zelman schudde zijn hoofd en zuchtte diep. Waarom kwam die gedachten nou altijd terug op vekeerde momenten? Hij had er zo'n hekel aan. En bovendien hij had altijd ruzie met zijn ouders gehad, waarom zou hij ze nog missen of om ze geven?

Céline zag dat er wat was,ze liep naar hem toe
"is er iets?" ze keek in zijn ogen,ze slikte even
Ze werd er altijd verlegen en rood van als ze in
ioemands ogen keek,zeker iemand die leuk is

Tasunke voelde dat Céline zoo verliefd was op Zelman en niet op hem.'Ik ben nog nooit naar een internaat geweest,Ik leefde altijd aleen,vanaf dat ik 10 was.'Zei hij.Hij keek naar de zee.een briesje gooide zijn haren in de war.

''wees maar blij dat je er nooit bent geweest'' zei Zelman droogjes en keek op toen Céline naar hem toe kwam. ''nee er is niks'' zei hij kortaf, ookal was het een leugen niemand hoefde er ook maar iets van te weten. Hij nam nog een trekje van zijn sigaret en snoof. Hij rook ineens iets vaags bij Céline alsof hij de dwang had iets bij haar af te pakken. Hij voelde zich vaag en sloot zijn ogen even. Wat was er nou weer met hem aan de hand?

Céline keek hem aan,er was wat maar ze had geen idee wat.
Ze had ook niet door dat hij de vlam rook.
Ze keek even naar de zee en lette even nergens op
alleen op de golven en het zand.

Tasunke had Zelman door.'Heey..Zelman..Heb jij gehoord van de natuurvlam.'Zei hij.Hij keek naar Zelman wat hij zou doen.

Céline verstijfde,wat wist Tasunke van van de natuurvlam?!!
Ze keek hem geschrokken aan
wachtend op wat Zelman zou reageren en Tausnke

Zelman keek verbaasd op en keek hem rustig aan. ''ja dat is toch zo'n vlam die vampieren willen ofzo, hoezo?'' vroeg hij droogjes. Hij voelde zich echt knap beroerd worden en waarom wist hij niet. Hij voelde de dwang steeds groter worden hij balde een vuist even. Wacht eens.. Hoe kon hij eigenlijk dat weten van de natuurvlam. Hij had er nog nooit van gehoord en hij kon er nu ineens antwoord opgeven.

Céline slikte en keek Zelman aan.Zou hij het geroken hebben? Of Tasunke?
Waren ze vampieren? Ze werd erg bang en keek in Zelmans ogen.
Hij zou der wat aandoen miss dacht ze.

'Aha.. 'Zei hij.Hij keek naar Céline.'Wat is er,Zelman,je wordt wat bleekjes.'Zei hij.Hij keek verward.

Zelman keek naar Céline en stond op. Hij keek daarna even naar Tasunke. ''geen idee, misschien wat misselijk ofzo..'' loog hij maar. Hij had namelijk een idee wat er echt aan de hand was en dat zat hem totaal niet lekker. Hij keek naar het water en haalde de sigaret uit zijn mond. Het water was zo helder dat je je spiegelbeeld kon zien en Zelman keek naar zijn tanden. Tot zijn verbazing zag hij dat hij scherpe hoektanden had, net zoals bij een vampier. Was het dan echt zo, was zijn tweede kracht een vampier zijn? Hij hoopte toch van niet maar alle bewijzen waren er wel. De geur die hij rook en de hoektanden, hij was geen halfdier en een normaal mens had ze niet dus er was geen andere verklaring.

Tasunke keek naar het spiegelbeeld van Zelman en zag de tanden.'Jij..jij.. jij bent een vampier..'Zei hij.Hij keek anar Zelman..'ik wist het..'Zei hij.

Céline zag ook zijn tanden en slikte,hij wist het!
Ze stapte achteruit en de angst stond in haar ogen te lezen
Ze trilde en keek hem angstig aan.
Ze was nu erg bang

Zelman keek kwaad op naar Tasunke. ''hoe kan jij het weten?! Als je het wist waarom had je dan niet meteen gezegt of ben je soms bang voor me? of denk je soms een beetje stoer te kunnen zijn'' vroeg Zelman en keek hem nijdig aan. Daarna keek hij naar Céline. De druk werdt erg hoog maar hij zou nooit iemands kracht willen af pakken.

Céline trilde van angst,wat zou hij met haar gaan doen?
Ze wist dat als een vampier de vlam voelde hij wel iets zou doen.
Ze keek hem aan en wachtte bang af.
Ze zette even nog een stap achteruit.

Zelman stapte langzaam naar haar toe. ''ik kan er niks tegen doen..'' mompelde hij zacht en keek haar strak aan maar ook kil met zijn zwarte emotieloze ogen. Hij pakte haar bij een arm vast. ''geef me de vlam'' zei hij scherp. Hij voelde de druk zo hoog worden. Het deed pijn, daarom had hij geen andere keus. Hij moest de vlam hebben.

Céline schrok ernorm en verstijfde van angst.
Ze trok snel haar arm los en stapte sneller achteruit.
"je kan hem neit zomaar krijgen en ik geef hem neit!!!"
ze meende het,ze wilde hem niet geven.
Zeker neit aan een vampier,en ze krijgen hem er neit snel uit.
Er zou veel kracht voor nodig zijn.

'Ik ruik een vampier op meters afstand.'Zei hij.Hij keek naar Céline.Hij gaf een knik.'Ik was wel weggegaan als je geen vampier was.'Zei hij.Hij keek naar het water en toen weer naar Zelman.Hij ging beschermend voor Céline staan.

Zelman keek droog naar Tasunke. ''denk maar niet dat je haar kan beschermen..'' zei hij scherp. wat? zei ik dat.. ik kan mezelf echt niet meer in de hand houden.. dacht hij verbaasd. Hij duwde Tasunke weg van Céline en zijn ogen begonnen te gloeien. Er verscheen ineens een cirkel van vuur om hem en Céline heen. Hij pakte Céline weer vast en zette zijn hand op haar hart. Hij conentreerde zich op de vlam.

Céline schrok en zakte in van de pijn.Ze kneep haar ogen dicht en voelde
hoe het vuur door haar lichaam richting de vlam schoot.
Ze werd steeds zwakker en viel op haar knieén.

Tasunke struikelde bijna over zijn voeten maar herstelde zich.'Blijf van haar af..'Zei hij kwaad.Hij wou er heen lopen maar er was een ring van vuurr.

(Sorry Tasunke maar ik negeer je post even want Céline en ik staan in een cirkel van vuur dus je kan er nooit bij..)

Zelman hurkte neer en had zijn handen nog steeds bij haar hart. Hij moest de kracht hebben, of hij zelf niet maar de wil van het vampier zijn. Hij wou dit echt niet maar hij kon het niet stoppen.