Een pup ophalen

Daar liepen een jongen en een meisje bij elkaar, de meeste zouden denken dat ze een stelletje waren maar eigenlijk waren ze gewoon vrienden, de zon scheen het was lekker weer, Aiedail had een brede glimlach op haar gezicht, ze keek naar Kovu.
De vrouw met de witte herder pups, ze zou de gene mee nemen uit de winkel bij het park, Aiedail had daarom ook het geld meegenomen.
Al gauw kwam de vrouw en de honden in het zicht ze was de eigenaressen van de winkel, de jongste reutje kwam aanrennen toen hij Aiedail had opgemerkt, lachend knielde ze neer en aaide hem.
'Jaja jij gaat met mij mee, ik noem je Kiba, omdat je lijkt op mijn oude maatje.' zei ze zacht.
Ze kreeg gelijk een lik over haar hand van Kiba hij was bijna een jaar oud, snel liep Aiedail naar de vrouw en gaf haar het geld, Aiedail keek naar Kovu 'wil jij nog naar de dierenwinkel, hij is hier vlakbij.' zei ze vriendelijk.
Snel haalde ze een riem en een halsband uit het tasje en deed ze om bij Kiba.

Kovu liep naast Aiedail en keek naar de vrouw en de honden. Hij keek naar de pup die naar Aiedail kwam en blijkbaar bestemd voor haar was. Hij glimlachtte lichtjes. ''leuke hond'' zei hij en ging even met zijn hand over de kop van de witte herder. Hij keek op toen Aiedail weer wat zei. ''uhm ja is goed'' zei hij en glimlachtte.

Aiedail glimlachten en aaide Kiba over zijn lieve kopje, ze keek naar de lucht die was mooi blauw, af en toe dreef er een wolk voorbij en de zon scheen lekker, Kovu wilde wel naar de winkel gaan, tevreden knikte Aiedail en pakte zijn hand.
Zachtjes trok ze hem mee 'kom op dan gaan we, ze hebben er een heleboel soorten dieren, wat voor dier wil je eigenlijk gaan nemen?' zei ze opgewekt.
Het plezier was in haar ogen af te lezen, ze genoot er van eindelijk een vriend te hebben waar ze gezellig mee kon praten, door dat ze gepest was vroeger en ze toch al best verlegen was had ze nooit vrienden gemaakt, ze zou Kovu's vriendschap koesteren en ze zou hem trouw blijven als vriendin.
Ze had namelijk het idee dat ze een vriend voor het leven had gevonden, en dat gevoel maakten haar gelukkig, dat was alles wat ze wilde een beste vriend.

Kovu keek naar de pup en keek toen naar Aiedail die zijn hand vast pakte en hem zachtjes mee trok. Hij grinnikte en liep met haar mee. Hij dacht na over de vraag die ze had gesteld. ''hmm eigenlijk weet ik het nog niet zeker'' zei hij en glimlachtte flauwtjes. Hij zou wel zien wat voor dier hij zou nemen. Van de meeste dieren wist hij genoeg namelijk. Hij was altijd al een dierenvriend geweest maar hij had nooit van zijn ouders dieren gemogen.