rond lopen in je eentje???

Stassi liep rond en voelde de kracht in haar.
ze keek naar een bloem die verwelkt was.
ze zuchte diep en keek er naar.
opeens werd de bloem weer gewoon en kreeg een mooie glinsterende kleur.
Stassi keek een geschrokken en verbaasd naar de bloem.
toen keek ze naar een verdord blaadje.
die ging ook weer rechtop staan.
Stassi glimlacht "dus die kracht heb ik ookal".
ze grinnikte en liep verder door het park.....

Kovu zat in een schaduw van een boom. Hij had zijn ogen gesloten en een licht briesje ging door zijn haren. Hij opende zijn ogen langzaam en keek naar de lucht. Het was mooi weer en je hoorde in de andere bomen overal vogels kwetteren. Al leek rondom Kovu niets vrolijks te zijn. Zijn blik was emotieloos en er leek overal somberheid om hem heen te zijn. Hij liet een hand over het gras heen gleide en je zag het gras waar zijn hand overheen was gegaan lichtjes zwart worden. ''kan ik alles dan alleen maar dood laten gaan?'' zei hij zacht tegen zichzelf en zuchtte diep.

Stassi liep verder en zuchte diep.
ze zag een jongen zitten tegen een boom.
ze liet weer bladeren aan de bomen groeien en glimlachte.
ze keek nog even naar de jongen en geeuwde.
ze was verlegen er heen te gaan en ging tegen een boom zitten.
ze zag het gras was dood was bij de jongen.
ze knipte met haar vingers en het gras was weer groen.
ze grinnikte en keek naar de helder blauwe lucht....

amy zat op een muurtje ze keek naar de zon die fel scheen. ze had er erge last van. ze ahd liever duister maar dat kon natuurlijk niet. ze kon wel van die bezwerinbgen uitproberen maar dat zou toch niet lukken. ze moest nog veel te veel leren. nu ze haar krachten leerde kennen en onder controle leerde houden was ze meestal erg moe, want als ze kwaad werd ging het mis. ze zuchte en keek naar haar amulet om haar nek die glansde.

Kovu keek verbaasd op toen het gras naast hem weer leefde. Kovu keek met zijn grijze ogen in het rond en zag nog twee andere meisje in het park. Kovu zuchtte diep en stond langzaam op. Hij bleef nog wel in de schaduw tegen de boom aan staan. Hij liet zijn hoofd tegen de boom aanleunen en hij richtte zijn ogen naar de lucht. Van hemzelf hoefde hij niet naar een van de twee toe te gaan. Meestal was hij ook niet zo sosciaal niet dat hij verlegen was maar hij was gewoon een rustige jongen die veel opzichzelf was.

Stassi keek naar de jongen die op stond.
ze glimlachte en hield der hand boven het gras.
er kwamen opeens allemaal bloemetjes uit in de vorm van een hartje.
ze kneep haar hand dicht en de bloemetjes verkoolde.
ze schrok even en grinnikte toen.
ze deed haar hand weer open en de bloemen groeide weer.
ze stond op veegde wat gras van der af.....

Kovu zag wat het meisje deed met het gras. Zei was dus diegene geweest die het gras weer levend had gemaakt. Kovu zuchtte diep maar bleef nog steeds onder de boom staan. Als de meisjes hem wouden ontmoeten dan moesten ze maar naar hem toe komen. Kovu keek even naar een van zijn handen en lichtte elektrischiteits straaltjes cirkelde erom heen maar ineens verdwenen ze. Kovu keek er rustig naar en daarna keek hij weer naar de lucht.

Stassi keek naar der handen en concentreerde zich.
ze kreeg een bolletje water in der handen en ze grinnikte.
ze maakte een soort bel en blaasde hem weg.
hij zweefde naar de jongen en spatte voor hem uit elkaar.
"ooo sorry" zei ze een beetje geschrokken en verlegen....

Kovu keek verbaasd op toen er een bel naar hem toe zweefde en die uit elkaar spatte. Hij voelde kleine druppels op zijn gezicht en hij schudde zijn hoofd even. Hij hoorde toen een stem van een meisje en keek op. Hij zag dat het het meisje was dat ook het gras weer levend had gemaakt. ''maakt niet uit hoor..'' zei Kovu kort en glimlachtte flauwtjes naar haar. Hij keek daarna weer rustig naar de lucht.

Stassi liep naar hem toe en glimlachte.
"wie ben jij??? ik ben Stassi" ze glimlachte.
ze ving de waterdruppels die je not kon zien op.
ze kreeg het bolletje water weer en gooide het weg.
het spatte uit elkaar en kwam op de bloemen terecht.
ze glimlachte en keek toen weer vragend naar de jongen....

Kovu keek op toen het meisje naar hem toe kwam gestapt. Zijn ogen gleden kort over haar heen en hij keek haar daarna weer recht aan. Voordat hij antwoorde zag hij wat ze deed met het bolletje, blijkbaar had ze dus een kracht met de natuur en een kracht met water. Kovu keek naar de plek waar het water was neer gevallen en zuchtte diep. Hij keek daarna weer naar het meisje dat blijkbaar 'Stassi' noemde. ''Kovu'' zei hij kort en glimachtte lichtjes maar niet veel.

Stassi keek hem aan en glimlachte.
"mooie naam" zei ze toen en keek even rond.
ze liep naar een verwelkte bloem en hield der hand er boven.
de bloem begon weer te gloeien en glinsterde een beetje.
toen keek ze weer naar de jongen.
haar ogen gleden over hem heen en glimlachte.
"heb jij ook krachten???" vroeg ze toen nieuwsgierig en rustig.
ze keek naar de bloem die verder groeide en toen keek ze weer naar Kovu....

Kovu keek naar de glinsterende bloem en keek toen weer naar Stassi. Hij luisterde naar haar vraag en zuchtte diep. ''die heb ik ja, maar ze zijn niet om trots op te zijn'' zei hij emotieloos en keek weg. Hij keek toen weer naar Stassi en besloot maar van onderwerp te veranderen voordat ze verder ging vragen. ''en ga jij naar magic school?'' vroeg hij rustig aan haar. Hij had niet verwacht dat sinds hij hier nieuw was dat hij nu al met iemand zou praten.

Stassi keek naar hem en glimlachte.
ze keek een beetje verbaasd toen ie van onderwerp veranderde.
toen keek ze hem weer aan "eum... ja ik heb geen ouders meer dus".
ze zuchte even diep en keek naar de grond.
"ach ja maar ik heb m'n krachten nog niet onder controle dus ik ga maar".
ze glimlachte "ga jij ook dan???" ze keek hem nieuwsgierig aan.

Kovu keek rustig naar haar en knikte langzaam. ''ja ik ga ook, ik zie mijn ouders nauwlijks dus..'' zei hij met een zucht. Zelfs hier kon hij eigenlijk makkelijker over praten dan over zijn krachten. Hij ging recht staan. En keek even omzich heen. Het was erg stil en de nacht begon er al aan te komen.

Stassi keek naar de lucht en zag de maan al.
het werd al donker en ze geeuwde.
"gezellig" zei ze een beetje afwezig.
ze schudde der hoofd en was uit de gedachte.
"ooo ik bedoel gezellig dat je er ook heen gaat".
ze glimlachte en keek naar de bloemen die dicht gingen.
ze probeerde zich te concentreren en er verscheen een klein vlammetje op der hand....

''oke..'' zei hij en grinnikte even. Hij keek toen naar de lucht en na een tijdje stonden de sterren aan de hemel te schitteren en liet de maan haar licht over het gebied heen schijnen. Hij keek op toen hij iets brandends rook en hij zag toen het vlammetje. Hij keek er even naar en hij keek toen naar Stassi. ''wat zijn jou krachten eigenlijk?'' vroeg hij rustig, maar misschien ging ze het wel niet vertellen omdat hij het ook niet had verteld. Hij zuchtte diep en schopte een steentje weg dat voor hem in het gras lag.

Stassi keek even geïnterreseerd naar het vlammetje.
ze keek naar de lucht waar de mooie sterren te zien zijn.
toen keek ze naar Kovu omdat hij haar iets vroeg.
ze glimlachte "mijn krachten zijn de 4 elementen".
ze grinnikte en speelde met het vlammetje.....

''ow oke, das ook wel een beetje te zien'' zei hij en glimlachtte lichtjes. Hij keek even naar het vlammetje en ging daarna rustig in het gras zitten. Het gras waar hij zat was wat hoger en hij keek rustig naar de lucht. Hij liet zijn armen maar over zijn benen hangen. Want als zijn handen weer in contact kwamen met het gras zou het weer dood gaan.

Stassi ging ook maar zitten en keek naar het vlammetje.
het was nu best pikke donker je zag alleen de sterren.
door het vlammetje werd alles wel een beetje verlicht.
ze glimlachte en keek naar Kovu "ik krijg het nu onder de knie".
ze grinnikte en maakte vormpjes van het vuur.

Kovu staarde naar de lucht maar hoorde toen ineens de stem van Stassi weer. Hij schudde zijn hoofd en luisterde naar wat ze zei. Hij keek naar het vlammetje en glimlachtte. ''vuur is een vernietigende kracht maar ook een sierlijke en elegante kracht'' zei hij rustig en glimlachtte naar Stassi.

Stassi keek naar Kovu en knikte.
"ja dat klopt" ze zuchte diep en keek weer naar de sterren.
ze legde het vuur op het gras het plekje verbrande daar en er lag nu as.
ze ging er met der hand over heen en het was weer gras.
ze glimlachte "het is hier zo fijn en stil".
ze hoorde het geruis van de wind en voor de rest was het stil....

Kovu keek rustig naar haar en daarna even naar het gras. Hij mocht haar wel, misschien konden ze nog goeie vrienden worden, ooit misschien. Dacht hij en keek toen weer naar de lucht. ''naja jij hebt iniedergeval mooi krachten in tegenstelling tot die van mij..'' zei hij zacht. ''ja het is echt heerlijk stil..'' antwoorde hij daarna op wat ze daarna nog had gezegt.

Stassi keek naar de sterren en glimlachte.
het was nu een stuk donkerder.
toen het vuurtje er nog was was het veel lichter.
ze keek naar Kovu "dan wil ik nou jou krachten weten".
ze glimlachte "maar als je ze echt niet wil vertellen is het ook goed".
ze grinnikte en kon een nachtvlinder zien die voor bij vloog.
ze keek naar het gras en ging er met der hand er door heen...

Kovu knikte langzaam. ''het is wel zo eerlijk als ik die van mij nu ook vertel..'' zei hij en keek weg. Hij haalde diep adem en begon toen maar te spreken. ''de kracht die jij hebt is om alles weer levend te maken, maar ik heb als kracht duisternis, dat wil zeggen dat ik dingen dood kan laten gaan. Das trouwens niet de enige functie van duisternis maar ik praat er liever verder niet meer over, en ik heb nog elektrischiteit maar ook dat is een vernietigende kracht. Je kan snel de controle er van verliezen en dan of iemand anders om je heen is er geweest..'' zei hij zacht. Hij keek naar de grond en slikte. Dit was de eerste persoon die hij dit weer had verteld. Hij was benieuwd hoe ze ging reageren. Ach misschien viel het wel mee. Ze kon toch moeilijk kwaad worden ofzo?