Lekker aleen..

Tasunke kwam hier aanlopen.Hij keek naar de Ruïne's.Het was hier wel saai.Hij zag een bankje en ging er op zitten.

Céline kwam aanlopen en zag Tasunke,ze bleef op afstand.
Ze wachtte af en zuchtte,ze moest.
Ze liep erheen.
"sorry" ze zweeg en keek weg

Tasunke was verdrietig en ook kwaad.'Wat moet je .'Zei hij kortaf.Hij ging met zijn rug naar haar toe zitten.

Céline zuchtte,"zeg het gewoon als je me haat oke"
ze keek hem aan.Ze ging zitten en zuchtte opnieuw

Tranen liepen over zijn wangen.'Ik..Haat..je..nie..'zei hij.Hij keek even om.'Het is gewoon...'Hij maakte zijn zin niet af.

Céline stond op en ging bij hem zitten
"ik weet dat je me leuk vind" ze zuchtte

'Maar jij mij niet..'Zei hij.Hij keek naar beneden.Hoe kon hij dit ooit nog volhouden.Hij wist het niet.

Céline legde haar arm troostend om hem heen
"het spijt me echt Tasunke,ik vind je leuk,maar als vriend"
ze zou hem een kus willen geven,zodat hij even miss een leuk gevoel kreeg
ze schudde de gedaxchte weg maar piekerde even

Tasunke zuchtte.Tranen vielen op de grond.Hij nam een grote sprong en en sprong zo van muur naar muur. verdween weg van Céline.Hij kon dit niet meer aan.

Céline keek hem na en zuchtte
"mij best" zei ze zacht
ze bleef zitten en keek wat naar de grond

Tasunke was wat verder op.Hij was in een wolf veranderd.Hij rende door en opeens: KLAK !.Er zat een enorme berenval om zijn achter poot.Hij jankte heel hard.Het was overal te horen.Tranen liepen over zijn wolven gezicht.HIj had het verdiendt dacht hij.Ik moest niet bij Céline weggaan.Tranen liep er steeds meer over zijn wangen,Tranen van liefdes verdriet maar ook van pijn.

Céline hoorde de jank en sprong op,wie was dat?
Ze rende op het geluid af en zag de wolf.
"oh nee" ze knielde bij hem neer.
ze trok zo hard ze kon om het open te krijgen

Tasunke Spartelde van de pijn.Hij scheurde de wond verder open en verloor veel bloed.Hij had zo veel pijn.Hij trok nog eens heel hard er aan.

Céline legde haar hand op zijn snuit
"rustig aan de wond gaat meer open,blijf rustig staan"
ze trok heel hard,zo hard ze kon,ze kneep haar ogen dicht
"kom op!"

Er zat net veel beweging in de val.HIj lag er al een beste tijd en was goed verroest.Tasunke keek Céline aan.Hij voelde de warme hand op zijn snuit.

Céline trok super hard,ze zuchtte
Ze zweette al en had pijn aan haar hand
"ga nou open" ze zuchtte

Tasunke keek naar Céline en toen naar de val.Tasunke trok nog een keer wild aan de val.Hij scheurde hem verder open.

Céline hield zijn poot vast,"niet doen!"
ze keek hem streng aan,ze wilde niet dat het erger werd

Tasunke hield weer stil.Hij keek naar Céline.Hij slikte.Hij keek naar val en wou weer gaan trekken maar deed het niet.

Céline sloot haar ogen en lette alleen op de val.
Ze begon te gloeien net een engel ofzo.
Ze kneep haar ogen dicht en trok aan de val.
Haar vlam begon te werken en helptte haar erbij

Tasunke keek lief naar Céline.Hij was dankbaar omdat ze hielp.Zou ze al weten wie hij echt was.Hij vergat zijn pijn door Céline.

Céline trok de val open,ze zuchtte opgelucht.
Ze leit los en werd weer rustig en normaal

Tasunke trok zijn poot eruit.Zou ze het weten.Hij probeerde op te staan.Het lukte niet.Hj zakte door zijn poten en keek naar de val.Die zat onder met bloed.Hij kreeg zwarte vlekken voor zijn ogen en viel flauw.

Céline ging op haar knieén bij hem zitten.
ze zuchtte en sloot opnieuw haar ogen.
Ze strekte haar armen naar zijn poot.
ze hoopte dat ze het kon genezen met de vlam

Tasunke lag op zijn zij met zijn bek open.Zijn tong hing op de grond.er kwam een beetje bloed uit zijn bek.Zou ze weten wie ik ben ? Ik ben Tasunke...maar weet ze dat.Ik ben een wolf..Ze kan het toch niet zien...Ik ga hier dood en niemand weer dat ik het ben Dacht hij droevig.